Do końca kwietnia 2016 roku operatorzy telekomunikacyjni powinni wprowadzić do umów oraz regulaminów abonenckich nowe paragrafy wynikające z przyjętego w 2015 roku przez Parlament i Radę Unii Europejskiej rozporządzenia ustanawiającego środki dotyczące dostępu do otwartego internetu. Zgodnie z polskimi przepisami nowe wzorce regulaminów i umów powinny zostać przedstawione abonentom 30 dni przed terminem wejścia w życie. Wynika z tego, że operatorzy mają czas do końca marca. Z dyskusji w Urzędzie Komunikacji Elektronicznej wynika, że nie wiadomo jeszcze dokładnie, jak mają być wprowadzone nowe obowiązki informacyjne względem abonentów.
W rozporządzeniu znajdują się takie między innymi zapisy:
1. Dostawcy usług dostępu do internetu zapewniają, aby każda umowa, która obejmuje usługę dostępu do internetu, zawierała co najmniej następujące elementy:
a) informację o tym, w jaki sposób środki zarządzania ruchem stosowane przez tego dostawcę mogłyby wpłynąć na jakość usług dostępu do internetu, prywatność użytkowników końcowych i ochronę jego danych osobowych;
b) jasne i zrozumiałe wyjaśnienie, w jaki sposób limity ilości danych, prędkość oraz inne parametry jakości usług mogą w praktyce wpłynąć na usługi dostępu do internetu, a w szczególności na korzystanie z treści, aplikacji i usług;
c) jasne i zrozumiałe wyjaśnienie, w jaki sposób którekolwiek usługi, o których mowa w art. 3 ust. 5, z których korzysta użytkownik końcowy, mogłyby w praktyce wpłynąć na usługi dostępu do internetu świadczone na rzecz tego użytkownika końcowego;
d) jasne i zrozumiałe wyjaśnienie dotyczące minimalnych, zwykle dostępnych, maksymalnych i deklarowanych prędkości pobierania i wysyłania danych w ramach usług dostępu do internetu w przypadku sieci stacjonarnych lub dotyczące szacunkowych maksymalnych i deklarowanych prędkości pobierania i wysyłania danych w ramach usług dostępu do internetu w przypadku sieci ruchomych oraz tego, w jaki sposób znaczne odstępstwa od odpowiednich deklarowanych prędkości pobierania i wysyłania danych mogłyby wpływać na korzystanie przez użytkowników końcowych z praw określonych w art. 3 ust. 1;
e) jasne i zrozumiałe wyjaśnienie, jakie środki ochrony prawnej przysługują konsumentowi zgodnie z prawem krajowym w przypadku jakichkolwiek stałych lub regularnie powtarzających się rozbieżności pomiędzy faktycznym wykonaniem usługi dostępu do internetu pod względem prędkości lub innych parametrów jakości usługi a wykonaniem opisanym zgodnie z lit. a)–d).
Rozporządzenie parlamentu ma moc obowiązującą na terenie Unii i nie wymaga dodatkowej implementacji do przepisów krajowych. Najwięcej niepokojów operatorów wzbudza punkt d). Nawet doświadczeni dostawcy mają poważne wątpliwości, jak w umowach abonenckich można specyfikować parametry usług dostępowych w wymagany przez rozporządzenie sposób.
Źródło: Telko
