Dzieci w sieci

Cyberbulling, czyli przemoc elektroniczna
Cyberbulling polega na stosowaniu przemocy z wykorzystaniem Internetu. W tej formie przemocy internetowej, zarówno ofiara, jak i prześladujący są małoletni. Co prawda wirtualnie nie można zrobić komuś fizycznej krzywdy, ale można kogoś skrzywdzić poprzez nękanie psychiczne.
Przemoc psychiczna może być równie niebezpieczna, jak fizyczna. I może być tragiczna w skutkach. Zwłaszcza dzieci, nastolatki, wrażliwe na komentarze otoczenia, często nie radzą sobie z prześladowcami, z upokorzeniem, jakiego doświadczają. Cyberbulling kończy się niestety w niektórych przypadkach naprawdę tragicznie, w tym również próbami samobójczymi.
W jaki sposób można kogoś w Internecie prześladować? Można kogoś zastraszyć, nękać, prześladować, wyśmiewać, upokorzyć itd. Można przykładowo nakręcić upokarzający filmik z udziałem koleżanki i później umieścić go w Internecie, można namówić kogoś do zwierzeń i później szantażować ujawnieniem krępujących sekretów, można również kogoś obrażać na oczach innych w sieci, czy grozić mu i ubliżać. Form cyberbullingu jest naprawdę wiele, a znalezienie sposobu na uprzykrzenie życia koleżance, ograniczone jest tylko dziecięcą wyobraźnią i możliwościami technologicznymi.
Cyberbulling odbywa się najczęściej za pomocą stron internetowych, społeczności (Facebook, Nasza-Klasa, Fotka.pl, YouTube, itd.), a także za pomocą komunikatorów (Tlen, Gadu-Gadu, Skype, itd.), for internetowych, poczty elektronicznej i wielu innych. Stalkerzy (bo tak nazywa się internetowych prześladowców) wykorzystują również do dręczenia swoich ofiar wiadomości sms.
Zastanawiamy się pewnie właśnie skąd u dzieci, nastolatek potrzeba psychicznego znęcania się nad rówieśnikami. Powody są różne. W celu zaimponowania otoczeniu, pokazania swojego „luzu”, czy siły wśród kolegów i koleżanek. Co dziwne, role stalkerów (prześladowców) i ofiar często się zamieniają. Jednego dnia prześladujesz, wyśmiewasz, poniżasz, a drugiego jesteś poniżany.
Niestety prawda jest taka, że mało dzieci, nastolatków decyduje się na zgłaszanie problemu rodzicom, nauczycielom, czy innym zaufanym osobom, które mogłyby im pomóc. A problem jest duży. Formy i intensywność cyberbullingu są naprawdę bardzo różne. Stąd konieczność reakcji ze strony opiekunów, rodziców na każdą zmianę zachowania dziecka.