“Sąd może zażądać od dostawcy internetu udostępnienia tajemnicy telekomunikacyjnej w postaci danych osobowych abonenta na potrzeby procesu cywilnego o ochronę dóbr osobistych” – orzekł Sąd Najwyższy.
Gdański sąd apelacyjny wystąpił z pytaniem do Sądu Najwyższego w ramach rozpatrywanej sprawy o ochronę dóbr osobistych. W procesie tym sąd zwrócił się wcześniej do firmy telekomunikacyjnej o udostępnienie danych osobowych pozwanego. Dostawca, powołując się na prawo telekomunikacyjne, nie udostępnił jednak żądanej informacji.
Zgodnie z art. 159 ust. 2 pkt 4 Prawa telekomunikacyjnego, na który powołał się pozwany, zakazane jest zapoznawanie się, utrwalanie, przechowywanie, przekazywanie lub inne wykorzystywanie treści lub danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną przez osoby inne niż nadawca i odbiorca komunikatu, chyba że będzie to konieczne z innych powodów przewidzianych ustawą lub przepisami odrębnymi.
W konsekwencji sąd apelacyjny rozpatrując tę sprawę zwrócił się do SN z pytaniem: “czy podmiot będący świadczeniodawcą usługi dostępu do internetu, tj. podmiot związany tajemnicą telekomunikacyjną (…) jest uprawniony do odmowy przedstawienia danych osobowych abonenta tej usługi w sprawie o naruszenie dóbr osobistych, jeżeli to właśnie treści prezentowane za pośrednictwem internetu mogą stanowić podstawę tego naruszenia, i czy w tym przypadku podstawą udostępnienia tych danych na żądanie sądu cywilnego jest art. 159 ust. 2 punkt 4 ustawy prawo telekomunikacyjne?”
Sąd Najwyższy przyjął uchwałę w tej sprawie i w ten sposób rozwiał wszelkie wątpliwości. Czytamy w niej: “Sąd jest uprawniony – na podstawie art. 159 ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo telekomunikacyjne – do zażądania od podmiotu związanego tajemnicą telekomunikacyjną informacji pozwalających zweryfikować twierdzenie powoda, że czynu naruszającego dobra osobiste dopuścił się pozwany w sprawie”.
Źródło: PAP
